Ibilgailuen automatizazio-maila pixkanaka handitzeak, funtzio aurreratuak garatzea dakar, eta horiek, automatizazio-maila handitu ahala, ohartaraztetik gidariari laguntzera igarotzen dira.

Abisu horrek edota ibilgailuaren kontrola partekatzeak, sistema automatizatuaren eta gidariaren arteko komunikazio egokia eskatzen du, biek modu arinean lan egin dezaten eta gidariak arbuiorik sor ez dezan. Horretarako, funtsezkoa da gizakien eta makinen arteko interfaze-sistemak (HMI) diseinatzea, bien arteko komunikazioa erraztuko dutenak, sistema automatizatuak hartzen dituen abisuak eta ekintzak beti ulergarriak, iragartzeko modukoak eta, beraz, azaltzeko modukoak izan daitezen.


Komunikazio-estrategia optimoa bilatzeko, beharrezkoa da HMIko hainbat teknologia aztertzea, batetik, komunikazio ona bermatzeko, eta, bestetik, gidariaren erosotasuna bermatzeko.

Entzumen- edo ikus-seinaleen erabilera gero eta ohikoagoa da ibilgailu komertzialetan (txistuak eta adierazleak/argiak larrialdietan edo modu-aldaketetan zipriztindegian) edo konforta saihesteko erreferentzia-puntu bisualak eskaintzen dituzten pantaila pertsonalizatuen erabileran. Hala ere, azterketek adierazten dutenez, zenbait egoeratan, ikusizko seinaleek errepideko gidaria distraitu dezakete, eta horrek gidatzean arriskua areagotzea dakar.

Horregatik proposatu dira azken urteotan sistema haptikoak, eta bereziki, bibrazioan oinarritutakoak, gidariari seinaleak eta abisuak helarazteko mekanismo gisa.

Hala ere, mezu horien definizioa ez da alferrikakoa; izan ere, bibrazioen pertzepzioak egokia izan behar du arreta bereganatzeko, argia eta ulergarria izan behar du gidariarentzat, baina, gainera, gidatze-lana oztopatu gabe eta gogaikarria izan gabe. Horretarako, anplitudea, maiztasuna edo patroia bera funtsezkoak dira pilotuarekin komunikazio egokia bermatzeko, eta simulagailuetan azterketak egin behar dira komunikazio-mekanismo horien eraginkortasuna eta onarpen-maila aztertzeko.

Bereziki, egungo direkzio-zutabeek ahalbidetzen dute, automatizatuta daudenez, komunikazio-bide erraza eta kostu-eraginkorra izatea gidariarekin. Direkzioko motorra bera bolantean bibrazio txikien bidez erabiltzen dela frogatu da, ikusmen- eta entzumen-kanal eraginkor gisa, egoera jakin batzuetan gidariaren arreta atxikitzeko.

Aplikazioaren adibide bat beheko irudia izan daiteke, non ibilgailua gidari batek gidatzen duen, eta une jakin batean, ibilgailuaren ibilbideak erreitik aterarazten du. Komunikazio-sistema haptiko bati esker, gidariari jakinarazi ahal izango zaio erreian egoteko sistemak (LKS) tartekatu eta erreitik bolantearen kontrola kendu baino lehen. Hala ere, ibilgailua erreitik ateratzen bada eta sistema automatikoak kontrola hartzen badu, gidariari ere jakinarazi beharko zaio, ibilgailua berriro kontrola dezan.

Bestalde, bibrazioak komunikazio-bide gisa erabili dira jada, konfortaren eta zorabioaren ikuspegitik gidatzea hobetzeko. Sistema horiek erakutsi dute, komunikazio eraginkorra izateaz gain, gidariaren ikusmen-karga murrizten dutela, eta, beraz, erosotasun orokorra hobetzen dutela. Kasu horietan, eserlekua da komunikazio-bide nagusia, gidariarekin eta bidaiariekin uneoro harremanetan egoteagatik.

Ildo horretan, beheko irudian adierazitako adibide bat da bibrazioak erabiltzea gidariaren ekintzak gainerako bidaiariei jakinarazteko, eta, horrela, etorkizunean egin beharreko maniobrez ohartaraztea, bidaiariaren erosotasuna hobetuz; edo ezaugarri espezifikoak dituzten bibrazioak erabiltzea, zorabio-sintomak hautemanez gero errekuperazio-abiadura hobetzeko.

AUTOTRUST proiektuaren barruan, UPV/EHU aktiboki ari da elkarlanean Tecnalia R&I-rekin eta Automotive Intelligence Center-ekin, hainbat helbururekin sistema automatizatuaren moduan mezuak edo trantsizioak transmititzeko erabil daitezkeen mezu edo ikono haptikoen multzoa definitzeko.